Spelregels Pesten

Pesten is een traditioneel kaartspel, waarbij de regels nogal kunnen variëren. Het is verwant aan het Amerikaanse spel Crazy Eights.
Omdat de regels sterk kunnen verschillen per regio, huishouden of zelfs per persoon is het aan te raden om vooraf af te spreken welke regels er gehanteerd worden.

De kaarten worden geschud en elke speler krijgt een gelijk aantal kaarten, meestal zeven.
Het restant van de kaarten wordt ondersteboven op tafel gelegd; dit is de trekstapel.
De speler die mag beginnen, pakt de bovenste kaart van de trekstapel en legt deze omgekeerd op tafel; dit is de aflegstapel.
Op deze aflegstapel moet hij nu één van zijn kaarten spelen, die qua kleur (harten, schoppen, ruiten, klaver) of qua waarde (bijvoorbeeld zes op zes of aas op aas) gelijk is aan de zichtbare kaart.
Vervolgens is de volgende speler aan de beurt.

De volgende kaarten hebben bij pesten een speciale eigenschap:

• 2: De volgende speler moet 2 kaarten van de stapel pakken. Als deze speler ook een twee kan speler, dan moet de volgende speler 4 kaarten pakken.
• 7: Zeven kleven, de speler mag nog een keer. Kan hij de tweede keer niet, dan moet hij een kaart pakken.
• 8: Acht wacht, de volgende speler moet een beurt overslaan.
• Boer (J): Wisselen van kleur, de speler kiest een nieuwe kleur (dezelfde kleur mag ook). Deze kaart mag altijd worden gespeeld.
• Joker: De volgende speler moet 5 kaarten pakken. Kan de volgende speler ook een joker spelen, dan moet de speler na hem 10 kaarten pakken.

De speler die als eerste al zijn kaarten kwijt is, is de winnaar van het kaartspel.

Het verschil met Mau Mau (Duits Pesten) is dat bij Mau Mau als er een 7 wordt gespeeld de volgende speler een 7 moet spelen of 2 kaarten pakken. Een ander verschil is, is dat de 2 een normale kaart is bij Mau Mau.

Het verschil met Crazy Eights (US Pesten) is dat bij Crazy Eights alleen de 8 een speciale kaart is, de acht mag altijd gespeeld worden en de speler die het speelt mag een andere kleur kiezen (vergelijkbaar met de boer bij Nederlands Pesten).

• In sommige varianten van het kaartspel pesten is de regel dat een speler niet mag eindigen met een pestkaart.
• Pokerjoker. Dit is een variant van de optelregel. Wanneer een speler een Joker speelt, moeten de volgende spelers een twee spelen om zich "vrij te spelen" (dus geen andere Joker). Wanneer men (door het optellen) weer uitkomt bij de speler die in eerste instantie de Joker speelde, moet hij pakken van de stapel, ook als hij zelf nog een twee heeft (de overige spelers hebben zich immers al vrijgespeeld).
• Keren op pakken. Wanneer een speler eigenlijk zou moeten pakken door een Joker of een 2, kan hij, wanneer deze regel wordt gebruikt, ook een keerkaart opgooien. De speelrichting draait dan om, waardoor de speler die in eerste instantie de pestkaart had opgegooid moet pakken (tenzij hij nog zo'n kaart heeft en er met de optelregel gespeeld wordt).
• Inbreken. Wanneer een speler een kaart oplegt, en een andere speler dezelfde kaart heeft, mag deze in het spel inbreken en deze voor de beurt van de volgende speler opleggen. Lukt dit, dan is de beurt aan de speler na de inbreker.
• Tien wasmachine. Wanneer er een tien wordt gespeeld geven alle spelers hun kaarten aan de volgende speler door. Op deze manier kan een speler met veel kaarten tactisch een 10 spelen.